نمایشگاه وحدتی پایگاه چهارم شکاری دزفول از تاریخ 29/اسفند/1394 تا 11/فروردین/1395 در دو نوبت صبح و عصر (9 الی 12 و 15 الی 18) برای بازدید عموم فعال است .

پایگاه چهارم شکاری در شمال شهر دزفول و جنوب شهر اندیمشک واقع و در جاده کمربندی اندیمشک قرار دارد .

اکثر هواگرد های نهاجا در این نمایشگاه حضور دارند که از جمله آنها حضور متفاوت جنگنده محبوب اف-14 تامکت با استتار جدید و مدرنیزه شده آن است .

تصاویر در ادامه مطلب . . .

نام هواپیمای آنتونف در کشور ما ایران خوشنام نیست آنهم به علت سقوط چند مدل مسافربری یعنی آنتونف-40 که در صنایع هواپیما سازی شهر اصفهان مونتاژ و تولید می شود، جدا از این موضع کارخانه هواپیما سازی آنتونف یکی از قدیمی ترین کارخانه های هواپیما سازی اتحاد شوروی سابق می باشد که در ساخت هواپیماهای باربری در جهان و کشورهای بلوک شرق نقش عمده و بسزائی داشته است.

یکی از مدلهای تولید شده توسط کارشناسان این کارخانه که با کمک مالی و فنی دولت روسیه طراحی و ساخته شده است هواپیمای باربری آنتونف-70 می باشد که اولین پروازش در سال 1994میلادی در شهر کیف صورت گرفت در سال 1995 میلادی یک فروند از این هواپیما در حین پرواز آزمایشی در برخورد با هواپیمای اسکورت سقوط کرد و در سال 2001 میلادی یک فروند دیگر از این  هواپیما در حین پرواز آزمایشی در شهر امسک روسیه دچار نقص فنی موتور گردید که با فرود اضطراری در فرودگاه با خسارت جزئی به زمین نشست.........

Тu-160 یا قوی سفید
    در سال 1960 میلادی اتحاد جماهیر شوروی با سرعت زیاد در مسابقه تسلیحاتی و استراتژیکی سیستم موشک های بین قاره ای گوی سبقت را از امریکایها پیشه گرفته بود در آن زمان رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیرشوروی نیکیتا خروشچف و سران حزب اعتقادی به استراتژی داشتن موشکهای قاره پیما با کلاهک اتمی برای درگیری احتمالی با کشورهای عضو ناتو بودن و از دید آنها لزوم داشتن استراتژی  اسکادرانهای هواپیماهای بمب افکن قاره پیما در رده دوم بود چون موشکهای قاره پیما اتحاد جماهیر شوروی به آسانی می توانستند از خطوط پدافند هوایی کشورهای عضو ناتو به راحتی بگذرند و نسبت به هواپیماهای بمب افکن قاره پیمای آن زمان خطر سرنگونی کمتری داشتند و بعد از نابودی هدف نیاز به بازگشت به محل اولیه پرتاب نداشتند.

ولی در همان زمان ارتش امریکا برای عقب نمادن از این مسابقه تسلیحاتی و با دید دیگری سرمایه گذاری کلانی را بر روی طراحی و ساخت هواپیمای بمب افکن قاره پیمای نمود که زاده آن پرواز اولین نمونه هواپیمای بمب افکن B-1 در سال 1975 میلادی بود............

هورتن Ho ۲۲۹ هواپیمای رادارگریزی بود که آلمان در اواخر جنگ جهانی دوم طراحی کرد ولی هرگز نتوانست از آن استفاده کند. مهندسان نازی تنها چند قدم تا ساخت هواپیمایی که میتوانست مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر دهد، فاصله داشته اند.بالهای سرتاسری این هواپیما بیشتر به هواپیمای B-۲ ایالات متحده یا هواپیماهای اپیزودهای جنگ ستارگان شباهت دارد. طراحی هواپیما به گونه ای بوده است که بتواند با سرعت ۹۵۶ کیلومتر بر ساعت حرکت کند. ۲۹-۲ برای افزایش توانایی کنترل یا مقاومت از هیچ سطح عمودی استفاده نکرده بود و تمامی سطوح خارجی این هواپیما در اوج گرفتن آن نقش داشتند.

طراحی یکدست این هواپیما توانایی خاصی را در فرار از مقابل چشم رادارها به ۲۹-۲ بخشیده بود و به بیانی دیگر اینگونه به نظر میرسید........

مطالعات اولیه ای که بر روی بالهای مثلثی شکل صورت گرفت طراحان هواپیما را به این فکر واداشت که آیا می توان هواپیمایی ساخت که تنها از یک جفت بال تشکیل شده و فاقد بدنه متداول در هواپیماهای عادی باشد؟ چنین هواپیمایی قابلیت حمل بار و برد عالی خواهد داشت زیرا نیروی پسای کمتری نسبت به یک هواپیمای عادی تولید می کند. دلیل این است که دم و بدنه هواپیما بخش بزرگی از نیروی پسا را ایجاد می کنند.

این به اصطلاح بالهای پرنده به مدت طولانی رویای بسیاری از طراحان هواپیما بودند، لیکن تا همین سالهای اخیر ساخت نمونه عملی از آنها امکان پذیر نشده بود. بزرگترین مشکل در این جا این است که هواپیمایی به شکل یک بال پرنده اساسا ناپایدار است و براحتی قادر به پرواز در خط مستقیم نیست.......

بی-۲ اسپیریت (به انگلیسی: B-2 Spirit، به‌معنای شبح)، نام بمب‌افکن رادارگریز چندمنظوره شرکت نورتروپ گرومن با کمک شرکت بوئینگ است که توانایی پرتاب جنگ‌افزارهای هسته‌ای و متعارف را دارد. این هواپیما قابلیت حمل هشتاد بمب هوشمند ۲۳۰ کیلویی JDAM با سیستم جی‌پی‌اس یا ۱۶ بمب هسته‌ای ۱۱۰۰ کیلویی کلاس D83 را دارد.

B۲ با سوخت گیری اولیه بیش از ۱۱ هزار کیلومتر را طی می‌کند و اگر سوخت‌گیری هوایی کند، می‌تواند به هر نقطه در کره زمین سر بزند. این بمب افکن در ارتفاع ۵۰۰۰۰ پایی به دور از چشم رادارهای دشمن می‌تواند بمب‌های زیادی را رها کند.

پروژه تولید بمب‌افکن بی۲ در دوران حکومت کارتر آغاز شد. این بمب افکن همچنان گران‌قیمت‌ترین هواپیمایی است که تا حالا ساخته شده و هزینه تولید هر فروند آن بر اساس قیمت‌های سال ۱۹۹۷ حدود ۷۳۷ میلیون دلار بود. اما هزینه فروش با توجه به قیمت قطعات یدکی، تجهیزات، و پشتیبانی نرم‌افزاری در سال ۱۹۹۷ به ۹۲۹ میلیون دلار می‌رسید. در صورتی که هزینهٔ کل پروژه تولید این بمب‌افکن شامل تحقیقات، پیشرفت، مهندسی و آزمایش‌ها هم منظور شود، هر فروند از این هواپیما با بهایی معادل ۲٫۱ میلیارد دلار ساخته شده و هزینه کل پروژه بر اساس دلار سال ۱۹۹۷ معادل ۴۴ میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلار است..........

آذَرَخش نام هواپیمای جنگنده ساخت جمهوری اسلامی ایران، پس از جنگنده صاعقه است. این جنگنده که در جمهوری اسلامی ایران و به روش مهندسی معکوس بر روی جنگنده بمب‌افکن اف-۵ ساخته و در ۱۵ مرداد ١٣٨۶ در شاهین‌شهر آزمایش شده‌است.

جنگنده آذرخش حدودا ۱۵٪ بزرگ‌تر از F-5E است و از موتورهای RD-۳۳ کلیموف نیرو می‌گیرد.

برای دیدن اطلاعات و مشخصات جنگنده ایرانی آذرخش به ادامه مطلب بروید...............